ย้อนกลับไปเมื่อนานมาแล้ว เจ้าชวนชมสายพันธุ์ธรรมดาสีขาวขอบชมพูที่ผมปลูกเอาไว้ได้ออกดอกแล้วบังเอิญเกิดติดฝักขึ้นมา
ด้วยความที่ผมในตอนนั้นไม่ค่อยมีเวลา
สุดท้ายฝักของเค้าก็แก่และปริแตกเมล็ดปลิวตกหล่นไป
ผมนับถือในพลังชีวิตของไม้ชนิดนี้จากใจ ชวนชมเป็นไม้ที่มีความอดทนสูงมากๆ อย่างเช่นเจ้าต้นนี้เป็นไม้ที่ไม่ได้ตั้งใจจะเพาะเลี้ยง เค้าเกิดขึ้นมาเองและก็เจริญเติบโตโดยที่ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่อะไรมากมายแค่รดน้ำให้แต่ก็ไม่ค่อยได้ใส่ปุ๋ยหรือว่าเปลี่ยนดินสักเท่าไรนัก แต่เค้าก็ยังสามารถที่จะยืนหยัดต่อสู้เอาตัวรอดมาได้จนกระทางมีดอกให้ได้เห็นแบบนี้ พูดแล้วผมก็รู้สึกละอาย เพราะด้วยความที่ต้นไม้ของผมนั้นมีมากมายไม่อาจดูแลเอาใจใส่ได้เหมือนกันทุกต้น ก็เลยมีบางต้นที่ถูกละเลยไปแบบนี้
ดอกของเจ้าชวนชมต้นนี้มองแล้วก็รู้สึกว่าดอกเล็กหน้ารักดี หน้าตาสีสันเหมือนกับต้นแม่ของเค้าเป็นอย่างมาก แต่ขนาดดอกก็ต่างกันมาก ผมลองจับทั้งสองต้นมาเทียบกันก็ตามที่เห็นในภาพนี้เลยครับ จะเห็นว่าดอกของเค้ากับต้นแม่ของเค้ามีขนาดที่ต่างกันเยอะเลยทีเดียว
แต่ที่ดอกของเค้ายังเล็กอยู่แบบนี้ เป็นเพราะอายุของต้นยังน้อยอยู่ก็เลยยังดอกไม่ใหญ่รึเปล่า อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจ ก็ต้องเอาไว้มาดูกันต่อไปในอนาคตล่ะนะว่าเมื่อเค้าโตขึ้นไปมากกว่านี้ดอกของเค้าจะมีขนาดที่ใหญ่ขึ้นกว่าที่เป็นอยู่หรือไม่ หรือจะดอกเล็กแบบนี้ไปตลอดอันนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ
เรื่องราวในวันนี้นั้นก็ไม่มีอะไรมากมาย ผมหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาเขียนเพราะบังเอิญไปเปิดเจอรูปของเค้าที่เคยถ่ายเอาไว้แล้วทำให้นึกถึงตอนวันที่ผมเห็นเจ้าชวนชมต้นเล็กต้นนี้ตอนที่ออกดอกครั้งแรก ตอนนั้นผมค่อนข้างจะแปลกใจว่าจู่ๆ เจ้าต้นนี้ก็ออกดอกมาซะอย่างงั้น ทั้งๆ ที่แทบไม่ได้ดูแลอะไรเป็นชิ้นเป็นอันแต่ก็ยังอุตส่าห์มาได้ถึงขนาดนี้ได้ ช่างเป็นไม้ที่อดทนต่อสู้เป็นอย่างมากจนอยากจะหยิบมาเขียนถึงเพื่อเตือนใจตัวเองสักครั้ง
แต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนดินเปลี่ยนกระถางให้เค้าแล้วนะครับ จะบอกว่ามันผมมันเป็นคนที่แย่มากก็ว่าได้ที่พอเห็นเค้าออกดอกแล้วพึ่งจะมาเริ่มเอาใจใส่ แต่รับรองได้เลยว่าต่อไปนี้ผมจะดูแลเค้าให้ดีขึ้นอย่างแน่นอนครับ
แล้วพบกันใหม่กับเรื่องราวของต้นไม้ในสวนเล็กๆ ของผมเรื่องต่อไป ส่วนจะเป็นเรื่องของต้นอะไรนั้น เอาไว้มาดูกันนะครับ
No comments :
Post a Comment