ตอนสมัยเด็กๆ
ที่บ้านของตากับยายของผมมีต้นชำมะเลียงขึ้นอยู่ในบริเวณสวนรอบๆ บ้าน มากมายหลายต้น
เวลาที่ต้นชำมะเลียงออกผลแก่จัดผู้ใหญ่จะบอกว่าทานได้ให้ลองเก็บมะชิมดูรสชาติออกหวานๆ
ซึ่งผมก็ลองเด็ดลูกที่คิดว่าน่าจะแก่จัดสีดำสนิทมาลองกัดชิมดูแล้วก็พบว่าผลของชำมะเลียงนั้นออกหวานจริงๆ
นั่นแหละ แต่ก็ให้รสฝาดผสมมาด้วยเช่นเดียวกัน ซึ่งไอ้หวานผสมฝาดแบบนี้นั้นมันไม่อร่อยถูกปากผมสักเท่าไรนัก
แถมเนื้อยังน้อยมากเมล็ดใหญ่กินไปแล้วไม่ค่อยได้เนื้อได้หนังสักเท่าไรนักหลังจากนั้นผมก็เลยไม่ได้ลองทานเค้าอีกเลยจนกระทั่งเมื่อเร็วๆ
นี้นี่แหละที่ผมผ่านเข้าไปพบต้นชำมะเลียงกำลังออกดอกอีกครั้ง
ด้วยความที่นานมากแล้วที่ไม่ได้ทานผลของชำมะเลียงและก็ไม่ค่อยได้เห็นผลของเค้าเลยด้วยเพราะว่าไม่ค่อยมีโอกาสได้เดินกลับเข้าไปดูเค้าในสวนสักเท่าไร
พอผมเห็นเค้ากำลังออกดอกเตรียมจะติดลูกอยู่พอดีผมก็เลยวางความคิดเอาไว้ว่าคราวนี้แหละจะลองเก็บผลแก่เค้ามากินดูอีกสักครั้ง เผื่อว่ารสชาติมันอาจจะอร่อยว่าตอนที่เราเคยกินเมื่อตอนเด็กๆ
ก็เป็นได้ เพราะตอนนี้กับตอนนั้นเวลามันผ่านไปเป็นสิบปีแล้วความรู้สึกก็คงจะไม่เหมือนเดิมแล้วล่ะมั้ง และอีกอย่างนึงที่ผมอยากจะทานเค้าเพราะผมคิดว่าจะถ่ายภาพเค้าเอามาลงในบล็อกด้วยแหละก็เลยอยากจะกินให้ได้รู้รสแบบสดๆ
จะได้เขียนถึงเค้าได้อย่างเข้าใจมากที่สุด
และแล้วการรอคอยก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ผมเริ่มต้นถ่ายรูปเค้าเก็บไว้โดยจะเดินเข้ามาถ่ายภาพอาทิตย์ละครั้ง
เพราะดูพัฒนาการความเปลี่ยนแปลงของชำมะเลียงจากออกดอกจนติดผลไปจนถึงตอนที่ผมของเค้าแก่จัดโดยเป้าหมายอยู่ที่พอผลเค้าแก่จนเป็นสีดำสนิทผมจะเก็บเค้ามาชิมให้ได้รู้รสว่าจะหานหรือฝาดสักขนาดไหน
แต่ก็ไม่ง่ายสักเท่าไรในการเฝ้าติดตามในครั้งนี้เพราะไม่ได้มีแค่ผมนั้นที่รอจะได้ทานผลของเค้า
แต่ในสวนยังมีนกและกระรอกมากมายที่จ้องจะเก็บกินผลสวยๆ
ของเจ้าชำมะเลียงเช่นเดียวกัน ซึ่งพวกนกพวกกระรองเหล่านี้นั้นเค้าไวกว่าผมเยอะครับ
ตอนที่ผลของชำมะเลี้ยงเริ่มสุกผมก็เห็นตามพื้นมีเมล็ดชำมะเลียงที่ถูกแทะถูกกัดร่วงหล่นให้ได้เห็นอยู่ไม่น้อยเสียแล้วและบนต้นผลของชำมะเลียงก็แหว่งหายไปจนเหลือแค่ไม่กี่ช่อแล้วด้วยในตอนนั้น
แต่ก็ยังพอหลงเหลือมาจนแก่จัดให้ผมได้เก็บมาทานเพื่อจบเรื่องราวในคราวนี้อยู่นะครับ ตามที่เห็นในรูปนี้เลยครับ ผมไม่ได้เอามามากมายอะไรขอแค่ช่อเดียวก็พอแล้วที่เหลือก็ปล่อยไว้ให้เป็นอาหารสิงห์สาราสัตว์นั่นแหละผมแค่อยากลองชิมนิดหน่อยแค่เพียงเท่านั้น
ว่าแล้วก็จัดการดึงผลที่ดำที่สุดในพวงมาลองกัดดู แล้วก็ได้ข้อสรุปอย่างแจ่มชัดว่า
…. ยังฝาดเหมือนเดิมครับ
มันก็ตลกดีเหมือนกันนะ ทุกๆ
อาทิตย์ที่ผ่านมาผมเดินเข้าสวนเพื่อไปถ่ายรูปต้นไม้ตอนที่เค้าออกดอก ติดผล
ผลแก่จัด สุดท้ายก็เด็ดผลมาทานแล้วก็พบว่ามันไม่อร่อยเลยสักนิด
แต่อย่างน้อยผมก็ดีใจนะที่มีโอกาสได้ถ่ายภาพและเก็บบันทึกเรื่องราวของชำมะเลียงต้นนี้
เพราะเดี๋ยวนี้ผมไม่ค่อยได้เห็นเค้าสักเท่าไรนัก และก็คิดว่าหลายๆ
ท่านก็ยังอาจที่จะไม่รู้จักต้นไม้ชนิดนี้สักเท่าไรนักด้วย
อย่างน้อยเรื่องราวที่ผมเขียนภาพที่ผมลงก็อาจจะทำให้ท่านได้รู้จักต้นไม้ชนิดนี้มากขึ้นถึงแม้จะเพียงเล็กน้อยก็ยังดี
ผมว่าต้นชำมะเลียงเนี่ยลำต้นเค้ารวมถึงใบสวยดีนะครับถ้ามีพื้นที่บริเวณบ้านกว้างๆ หาต้นชำมะเลียงมาปลูกประดับไว้สักต้นก็เข้าท่าดีไม่น้อยไม่ต้องปลูกกินผลก็ได้ปลูกเพื่อความสวยงามก็ได้ ทรงต้นไม่ใหญ่มากด้วยถ้าคิดว่าโตเกินไปก็ตัดให้สั้นเสียก็ได้ เวลาถึงฤดูกาลออกดอกออผลช่วงมกราคม – เมษายน ถ้าต้นสมบรูณ์ ลูกจะกดเป็นพวงสวยเต็มต้นเลยล่ะครับ ขนาดว่าต้นที่ผมตามถ่ายภาพมานี้นั้นอยู่กลางสวนที่ไม่มีคนดูแลรดน้ำใส่ปุ๋ยมานานแสนนานเค้ายังติดลูกตั้งเป็นสิบช่อ ถ้าเราปลูกแล้วดูแลเค้าดีดีเวลาตอนเค้าออกลูกผมว่าเป็นพวงสวยเต็มต้นอลังการแน่นอนครับ
ต้นไม้โบราณหลายสายพันธุ์ที่ผมเคยเห็นตอนเด็กๆ เดี่ยวนี้บางชนิดผมเริ่มที่จะไม่ได้เห็นเค้าเสียแล้ว อาจเพราะกาลเวลาที่ผ่านไปต้นไม้ชนิดไหนที่คนไม่นิยมก็จะค่อยๆ ถูกกาลเวลาพาให้หลงลืมไปเรื่อยๆ ผมเสียดายจริงๆ ครับ แต่ก็คงจะทำอะไรไม่ได้ ได้แต่จำเอาไว้และถ้ามีโอกาศก็จะเขียนถึงเค้าบ้างเพื่อเผยแพร่ความเป็นไปของต้นไม้เหล่านั้นเท่าที่ทำได้ ที่ผมพูดไม่ได้หมายถึงต้นชำมะเลียงนี้นะครับเพราะต้นชำมะเลียงผมเห็นยังมีเยอะอยู่มีคนเพาะต้นเล็กๆ ออกมาขายอยู่เรื่อยๆ ตามร้านขายต้นไม้หลายๆ ที่เพราะงั้นเค้าไม่ใช่ไม้ที่หายากอะไร แต่ที่ผมพูดนั้นผมเอ่ยไปถึงต้นไม้บางชนิดที่ผมเคยเห็นเมื่อตอนเด็กๆ แถวๆ บ้าน แต่ปัจจุบันแถวบ้านผมไม่มีต้นไม้เหล่านั้นอยู่แล้ว ในฐานะคนนึงที่รักต้นไม้และก็ผูกพันธุ์กับการปลูกต้นไม้ผมรู้สึกเสียดายที่เป็นแบบนั้นจริงๆ ครับ
บทความเกี่ยวกับต้นชำมะเลียงก็คงจะจบลงแต่เพียงเท่านี้แล้วล่ะครับ คราวหน้าเราไปเขียนถึงเรื่องของดอกไม้สวยๆ ให้ชื่นใจกันบ้างดีกว่า ส่วนจะเป็นดอกไม้อะไรนั้น ผมขอเวลาคัดรูปสักนิดนึงก็แล้วกันครับ ช่วงนี้ดอกไม้ที่บ้านแข่งกันออกดอกเยอะมากเลือกมาเขียนไม่ถูกเลยจริงๆ ครับ แล้วพบกันใหม่กับบทความต่อไปในวันที่พร้อมแล้วกันนะครับ
No comments :
Post a Comment